ماهنامه موعود85

از ماست که بر ماست

راز این طولانی شدن دوری و غیبت را تنها خدا می داند و زمان به سر آمدنش را امّا، برخی عبارات صادره از سوی آن امام عزیز برای مردانی خاص چون شیخ مفید(ره) حکایت از آن می کند که به قول حافظ شیرازی، «تو خود حجاب خودی». اجازه می خواهم در آخرین شماره از نشریه موعود سال 86 و در آستانه ماه ربیع الاول که سالروز آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج) را در خود دارد چند عبارت و جمله خواندنی را قلمی کنم. عبارات و جملاتی که در وقت مطالعه خواننده را از ظرف زمان و مکان خارج می کند و به شرط آنکه چشمش خیره بر روز و اخبار و حوادث روزانه نمانده باشد او را متذکر می شود.

اولی، اولی آیه ای بود که در لابه لای چند بیت شعر بر سنگ گور یک شهید والامقام، در بهشت زهرای تهران نوشته شده بود. واسپس دو دهه، ابیات از خاطرم محو شده اما عصاره آن که همان آیه باشد بر قلبم حک شده است:

«لن تنالوا البرّ حتّی تنفقوا مما تحبون»، هرگز به مقام ابرار، صاحبان بَر، نمی رسند مگر آنکه انفاق کنند آنچه را که دوست تر دارند. پوشیده نیست که جنات نعیم یکی از هدایا و نعمات خداوند به ابرار است. این رتبه شایسته همان مردان است که در طرفهالعینی جان شیرین را تقدیم حضرت دوست ساختند. «هر که شد کشته او نیک سرانجام افتاد». کمیت و